Rezerwaty leśne w Bieszczadach

Rezerwaty leśne

Są muzeami przyrody w naturze. Ten tylko potrafi je zrozumieć i cenić, kto kocha szum lasu i słyszy bicie jego serca. Do tych wyjątkowych miejsc można wejść wyłącznie w ciszy jakby do „zielonego kościoła” wsłuchując się „w modły pokłonne świątyni” – jak napisała Maria Czerkawska. W ich poznaniu pomogą nam przyrodnicy, pracownicy BdPN i leśnicy.

1. „Hulskie - im. Stefana Myczkowskiego” (pow. 189,87 ha) to duży naturalny drzewostan dwóch pięter roślinnych na płd. Stoku pasma Otrytu w pobliżu dawnej wsi Hulskie i Krywe nad Sanem w gm. Lutowiska. Ochronie podlegają grabowe drzewostany grądu oraz reglowy zespół buczyny karpackiej z wieloma potężnymi drzewami pomnikowymi. W poszyciu leśnym występuje ok. 300 gatunków roślin naczyniowych z wieloma gatunkami wysokogórskimi i wschodniokarpackimi, a także ciepłolubnymi. Obszar rezerwatu – to także ostoja przedstawicieli fauny puszczańskiej, m.in. dużych ssaków i drapieżników. Tutaj żyją misie brunatne,

wilki, rysie, a z wielkich ptaków orzeł przedni i orlik.

2. „Cisy na górze Jawor” (pow. 3,02 ha) – to największe w Bieszczadach skupisko cisa pospolitego występującego w formie drzew i krzewów (262 szt.), oraz w tzw. „nalocie” (160 szt.). Rosną one na zboczu wzniesienia (720 – 817 m) w pobliżu wsi Bystre w gm. Baligród w starym lesie jodłowo – bukowym liczącym ok. 140 lat.

3. „Woronikówka” (pow. 14,84 ha) jest drugim rezerwatem cisów na zboczu szczytu Walter (828 m) zwanym dawniej Woronikówką w Jabłonkach w gm. Baligród. W zróżnicowany wiekowo lesie z przewagą buka i jodły zachowały się naturalne stanowiska cisów (123 sztuki w formie drzewiastej do 9 m wysokości) i liczniejsze stanowiska w formie krzewiastej występujące w kępach na urwistym zboczu. W tym trudno dostępnym terenie zamieszkały liczne zwierzęta lesne.

4. „Olsza kosa w Stężnicy” (pow. 1,79 ha) znajduje się na stoku Markowskiej we wsi Stężnica w gm. Baligród. Zarośla olszy zielonej zwanej kosówką zajmują dziś w 95% dawne pastwisko tworząc łany o wysokości 2,5 m. Jest to rzadkie zjawisko występowania tej rośliny w paśmie regla dolnego (ok. 675 m n.p.m.) w takim skupisku. Naturalnym bowiem środowiskiem krzewiastej olchy zielonej są bieszczadzkie połoniny.

5. „Olszyna łęgowa w Kalnicy” (pow. 13,69 ha) występuje tuż przy dużej obwodnicy bieszczadzkiej na zakolu szosy w Kalnicy. Ochronie podlega jedyny w Bieszczadach górski las łęgowy z dodatkiem olszyny czarnej rosnący na podłożu torfowym (ok. 1 m), a z roślin zielnych m.in. narecznica grzebieniasta posiadająca tutaj jedyne stanowisko w Bieszczadach Zachodnich

6. „Bukowica” – (rez. leśny o pow. 292,92) koło Darowa w gminie Komańcza. Ochroną objęto tutaj las jodłowo-bukowy i naturalne zbiorowiska leśne o charakterze puszczańskim. Występuje w nim aż 219 gatunków roślin naczyniowych, w tym 21 chronionych. W tak znacznym kompleksie leśnym znalazły również dogodne warunki do rozwoju duże ssaki puszczańskie.

7. „Grąd w Średniej wsi” (58,19 ha) – rezerwat leśny zajmuje obszar jednej miejscowości – Średniej Wsi” za rzeką San i obejmuje fragment subkontynentalnego grądu Tilio-Carpinetum o wysokim stopniu naturalności w piętrze pogórza. Ochroną objęto w nim dwa cenne wiekowo oddziały leśne (107 i 108) z siedliskiem żyznego lasu lipowo-grabowego z domieszką dębu, wiązu i brzozy w wieku ponad 100 lat oraz sosny w wieku ok. 130 lat.

Źródło: Stanisław Orłowski, Stowarzyszenie Przewodników Turystycznych "Karpaty"

Wszystkie prezentowane materiały, dokumenty, grafiki, skrypty i inne pliki w portalu www.BieszczadyPolska.pl chronione są prawem autorskim. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie bez pisemnej zgody zabronione. Redakcja oświadcza także, że nie ponosi odpowiedzialności za opinie i komentarze zawarte w portalu, gdyż są one prywatnymi opiniami użytkowników.